In zee

Ik
brokkel
af
en zou soms
huilen
om gezichten
die ik had,
maar
uit de schilfers
vouw jij boten
plooit verleden tot een
vlag;
je ademt uit
in gouden zuchten
maakt me helderrode
luchten,
en de zee
waarin ik met je ga
kneed je tot
heden, nee
tot ja.


Jos maakte het beeld, Tamara het gedicht.