Open

Als je opengaat,
doe het dan zachtjes.

Doe het niet zoals monden
opengaan wanneer ze, gulzig
naar een slok tegen
de hitte, een vuur
tegen de kou, schreeuwen
om een glas, een druppel,
een kus. Niet zoals een deur
te snel geopend wordt
en om de foute reden, maar dan
voorgoed gesloten blijft.

Nee. Doe het als ogen
die zich traag ontvouwen
terwijl het ochtendlicht
door de ramen vloeit, tot
het hart achter de
mens achter de ogen
zo doordrongen is van
leven, dat sluiten
uitgesloten wordt.

Als je opengaat, doe het
voorzichtig. Maar
doe het, want ik wacht.


Chantal ving deze bloemenpracht op foto, Tamara paste er de woorden bij.