Het laatste blad.

Nu is het stil.
Het laatste blad valt zacht.
Een jaar valt in het slot
Maar ik hou stand en wacht

Op iemand die aarzelt maar durft,
iemand die fluistert als hij spreekt:
Zoet, ik hoor tussen de vlokken heen
Het zuchten van je bloed.
En ook al klauwt de kou in je hals
als een wolf, ik hou je zo warm beet
Dat je als in de zwoelste zomer zweet.’

En dat die iemand dan een man.
Donker. Sterk. Niet bang.


© Frank (foto) en Molady (tekst)