Only wrinkled sheets testify of our embrace.
And the sun kisses your collarbone,
picks up the conversation where I left it.
The curtains slowly dance, imitate your grace.
My heart is light and warm,
it is lying in your hands.

--

Ons minnen werd vereeuwigd slechts
als leemte in gekreukte lakens.
De zon kust zacht je schouderblad,
raapt zinnen op waar ik ze achteloos
geworpen had. Gordijnen dansen langzaam,
werpen een witte schaduw van je stap.
Mijn hart zo licht en warm
rust kloppend in jouw handen.


Tweewoonst gaat voor een driewoonst deze week, met een foto van Jos, een Engelstalig gedicht van Anneleen en een vertaling van Tamara.