Halloween

We slopen over natte paden
in gelid, alsof het oorlog was. Het mos
kirde zompig onder mijn pas,
de lamp kerfde gaten
in je schouderblad, en langs je ribben
zag ik monsters kruipen.

Een uil strooide duisternis
in onze ogen, we struikelden over
gefluister van gras.
Toen de stemmen ons vonden
werden we spoken, dronken brouwsels
van alsem en vlammen en as.

Ach, was huiver steeds
zo nietig, broos als adem breekt
op glas. En mocht gevaar nooit méér zijn
dan wat loze kreten in de nacht.


Marleen nam dit sfeerbeeld tijdens een Halloweenwandeling, Tamara trachtte het in woorden te vatten.